Nedâmet Hirkasini Çikarip Atma Sakin

Hûri melek mi soyun yoksa nûr mu bakışın,
Buğulu gözlerini Mevlâm nice yaratmış.
Yıllar yılı ateşte tükenmez mi yakışın,
Açmış gönlüme yara bana derman aratmış.


Ömürden ömür verip yollarına sermeden,
Tomurcuk güllerimi harman edip dermeden.
Gamzeli gülüşüyle haber bile vermeden,
Açmış gönlüme yara bana derman aratmış.


Keh-keşâna mı çıktın yıldızlarından in de,
Bilmem ki hayâlini arasan hindi-çinde.
Bu aşkın deryâsında yakamozlar içinde,
Açmış gönlüme yara bana derman aratmış.


İtibâr etmemiş ki yıllarca sözlerime,
Hasreti lâyık görmüş tutmayan dizlerime.
Bir kızıl kor ateşle mil çekmiş gözlerime,
Açmış gönlüme yara bana derman aratmış.


Pas tutmuş zincirinle hem-hâl olup yatarken,
Yusuf-u kenan bilip bezirgâna satarken.
Nedâmet hırkasını çıkarıp da atarken,
Açmış gönlüme yara bana derman aratmış.