Neden

yaşanan olaylar ve çekilen çileler,
biran hüzünlenip sonrasında akan gözyaşları,
sordularmıki bize,neden hüzünlüsün diye?
umursadılarmı gene bizi ve onca insanı!

hep düşündük durduk...
asla...
sen ve ben...
ölüm dedin ya şimdi işte...
ben hazırım ya sen,nolduki onca...
anlamsız gene...

aşkımı,sevgimi gördüm yıkılan duvarda,
düşündüm durdum sonrasını getiremedim...
herdefasında yutkundum tüm acılarımı,
işte al sana düşünen bir insan ifadesi

hep düşündük durduk...
asla.......
sen ve ben...
ölüm dedin ya, şimdi işte...
ben hazırım ya sen,nolduki onca..
anlamsız gene...

gözlerimin içine bakıp hüzünlenip acı çektinmi?
saçlarıma bakıp neden ak düşmüş diye düşündünmü?
sorsana bir bana neden yıkılmış duvar gibisin diye
neden...?

hep düşündük durduk...
asla.......
sen ve ben...
ölüm dedin ya, şimdi işte...
ben hazırım ya sen,nolduki onca..
anlamsız gene...

gene düşündüm ama virane olmuş bacası tütmeyen bir ev gibi.
acıyı ve kendimi bile adeta ayırt edemiyorum.
sormayın artık istemiyorum.
sen düşün artık...
hayat neden seni bu kadar yıprattı diye,
düşün neden...?

bu şiiri yazarken...
benim ve büyük üstadlarım gibi sevmekte olan sayın: seda Ağdaş olan canım üstadım kardeşime sonsuz saygı ve sevgilerimi sunarım. beni kırmayıp beraber yazdığı için)