Neden..

Neden sen varsın düşlerimde,

Neden senden yapılmış bir dünyada yaşıyorum?

Neden her romanın baş kahramanı, her cümlenin öznesi oluyorsun?

Sen diye başladığım gün eriyor

Sen CAN oluyorsun dönüşüme uğrayıp...

Ve ben...

Bir senin içinde daha buluyorum kendimi...

Yalnızlığımı sardığım bezler artık kan kokmuyor ve açtığın hiçbir yara

Acıtmıyor bedenimi yüreğimin acısı kadar

Karanlığını bildiğim sokaklarda ?sen'

Diyebildiğim zamanlar korkmuyorum yürümekten...

Ölüm adını andıkça daha bir güzel, daha bir anlam kazanıyor dudaklarımda

Oysa bir düşten ibaretsin.

Görmeye değer bir rüyasın sadece...

Uyandım!

Neden bitmiyorsun artık

Beni bitirmeden önce...