Neden Beni Sana Terkettin

bu sabah,
koskoca bir boşlukla uyandım sol yanımda
yüzümü bile yıkamadan
balıkları besledim
ve dalıp gittim akvaryuma...
düşündüm,
sen şimdi bana niyet
fakat kimbilir kime kısmetsin

onca hatıran dağılmışken ortalığa
?bütün eşyalarımı topladım? demiştin
yalan!
evdeki her fincanda senin parmak izlerin,
menekşenin her yaprağında nefesin,
ve hatta
çaydanlığın camdaki buharında, beliriyorken hayalin
bu nasıl gitmek söylesene
bu nasıl herşeyi toplayıp götürmek Allah aşkına!

neden gecenin bütün seslerinde kulaklarım sana aşina
neden dudaklarımda bal özün,
saçlarımda parmakların dolaşıyor hala
söylesene iki gözüm
hatıran neden karşı koyuyor bu ayrılığa
madem ki bu kadar gitmeyecektin
neden terkettin beni sana

düş kafeslerimde son bir güvercinim kaldı
umut kırıntılarımla meydan okuyor açlığa
az kaldı bu gece onu da kaybedecektim
uzanıp penceremden girmeseydin rüyama

ya gözlerim sarardı, ya odamın duvarları
oysa ki fıstık yeşillerinde vurulmuştum ben sana
az kaldı gözüme perde indirecektin
uyanıp düşümden düşmeseydim betona

dedim ya,
madem ki bu kadar gitmeyecektin
neden beni sana terkettin!