Neden Kıymetlenir Zaman

Cahit Sıtkı'yı bu kadar okumazdım
Dante de umurumda değildi
Başımı koyar koymaz uyur
Sabaha kadar uyanmazdım.

İçimde çocuklaşan neşe ile en erken ben kalkardım
Eskiden bu kadar güzel miydi kucaklaştığım gökyüzü
Nereden buluyor koklanmamış kokuları çiçekler.

Kuru fasulye bu kadar güzel miydi, hele yanındaki soğan
Bulgur pilavı yanına nasıl yakışır şimdi
Su böylesine tatlı mı akardı çeşmelerden
Deniz niye bu kadar mavi, kar beyaz
Böylesine güzel miydi sonbahar, kış, ilkbahar, yaz...

Ben mi değiştim her şey mi bilmiyorum
Ruhumu yolluyorum top oynayan çocukların yanına
Bedenim niye küsmüş koşmaya, çözemiyorum
Kirpiklerimin buz tuttuğu zamanları hatırlarım da
Bilmediğim neler oldu ki
Soğumayı beceremeyen havalarda bile böyle üşüyorum...

Neden bu kadar çok sala okunur her gün
Hiç duymazdım eskiden.
Gün çabuk biter,
Güneş çabuk doğar
Neden hep aynı kâbus beni boğar?

Fark ettirmeden azaldı saçımın rengi
Dişlerim teker teker terk etti beni
Biri söylesin ne olur
Hangi ressam çiziyor her geçen gün yüzümü
Niye yolumuz zıtlaştı albümlerle
Nerede siyah beyaz o güzelim hatıralar
Resimlerdeki yıllar kaçıyor yel gibi
Yok artık o hazır cevaplık, her söze atılan şen kahkahalar...

Büyümemek arzusu gözlerimden bakıyor
Kokusunu alıyorum çaresizlik bir yerleri yakıyor...
Gördüğüm çocukluklara bayılıyorum
Ne tatlı şey onlar
Kendi çocukluğumu muhakkak buluyorum
Aynı sokaklar biraz daha uzuyor her geçişte
Niye çabuk yoruluyorum...

Akrep bu kadar hızlı mı dönerdi
Az önce doğan Güneş bu kadar çabuk mu sönerdi
Yokuşlar yıllarla büyüyor her çıkışta
Dizlerde gittikçe azalıyor derman
Neden her geçen gün kıymetleniyor zaman?