Neden Sustun

Çocukluğumu astığımdan beri
Kökleri deniz dalgalı çınar ağacına
Öpüşmedim hiç

Dudaklarımda metalsi kokular
Hep saklandım
Köşe bucak
Zifir ziyan

Islığıma gömdüm
Issızlığımı
Utandım
Öpemedim.



Islaktı
Evet
Ama Nisan'dı

Kırkikindiler
Düştü ölüm gibi dudaklarıma
Kurudu

O yüzden çatlak,
Harman sonu misali
Anızları toprağa gömülü.


Sen
Geç gelen ıtır kokusu

Islanırken çam yeşili gözlerinle
Ve büyürken
Ve küçülürken
Metruk parkın köşesinde

Ve ben
Süpürürken güz yorgunu yaprakları
Denize

Deniz şarkılar söylerken içimde
İçimde kızıl yakamoz
Yanarken, yakarken istikbali

Avucumuzda iyot kokulu
Yokluklar

Sen
Neden sustun

Şarkıları vardı oysa bu şehrin
Gün batımlı...

Bir çingen kemanı
Bir garip çengi misali

Söyleseydin duysaydım
Yakmadan çınar yapraklarını...


Çocukluğumu astığımdan beri
Kökleri deniz dalgalı çınar ağacına
Öpüşmedim hiç.