Neden Teslim Oldun Cemil

Mãteme uyumuş gündüzlere Güneş
Uykuyu yitirmiş gecelere dolunay
Yıldız'ı sararmış seherlerde nefer
Konteji kudurmuş ayak seslerine rehber
Emek Cemil, umut Cemil nerdesin?

Ekmeğin katıksız
Emeğin kavgasız
Çiçeğin yapraksız örselendiği zaman
Neden teslim oldun Cemil?.
Sen seni, tınlı topraklarda
Üşüyen şafaklarda
Devriyeli sokaklrda
Kanepesiz parklarda bulmuştun.

Elbet her yaşamın bir öfküsü var
Paslı bir teneke,kırık bir fırça, birazda boya
Yokluğuna hüzün duyar. Kurtuluşu yazdığın duvar
Gün ağırdı, Gündoğdu bağırdı
Nerelerdesin Cemil? neden teslim oldun Cemil?.

Bundan böyle ödlek derler, dönek derler
Yüzüne dost, arkandan hep gülerler
Pirenin emdiği güvercin kanadını
Beyoğlu meyhanesinde yolarlar
Överler,överler, överler
Yıldızın sönünce toprağa gömerler
Bunlar lüverin namlusunu kızıla boyarlar.

Hani sen, karıncaya kıyılmaz,zor oyunla bozulmaz derdin.
Taksimde bir soluk, kızılayda oluk akardın.
Güneş battı, gün soldu, Taksim selama durdu
Nerelerdesin Cemil?.
Gel de gör, bir yanda Egede, Çukurovada
alınterini pıdraklı patikalarda kanatan ayşeler, fatmalar,
asil ve azimkar melekler
Bir tarafta burjuva masalarına mey olmuş anasonlu silahşörler,
mayhoş kokan kadınlar.
Bir gün kendi silahları şakaklarında patlar
Hani sen, Kırşehir'din, Nevşehirdin
Zemheride nemrut, Ağustos'ta Erciyes kokardın
Düşünce lal, Kalem sağır
Emek çelikten de ağır
Çağır,çağır, çağır
Gün ağırdı, Gündoğdu bağırdı
Nerelerdesin Cemil, neden teslim oldun Cemil...