Nedensiz Yazdığım Şiir

Bir an aklıma gelenlerdir kâğıda karaladıklarım
Nedensiz şiirdir öylesine yazdığım

Sebepsiz kelimelerin arasındadır dolaşmalarım
Arasına virgüllerini koyduğum
Sonuna bir türlü noktasını koyamadığım
Beklentilere koşan an'lardaki düşüncelerimin dışa vurumudur
İçimden bir türlü koparıp atamadığım

Yaşamın gelgitlerindeki sancılı ağrılardan kurtuluş
Geceden koparak güneşin sıcaklığına dokunuş
Belki de çelişkilere kapılmış düşüncelerimde boğuluşumdur
Kalemime yansıyan an içindeki nedensiz sözlerin
İçinde saklandığım ya da sakladığım

Bazen gerçeklerden kopuyor gözlerim
Neden bilemiyorum
Aklıma takılıyor derinden ve uzaklardan bir şeyler
Aslında o kadar derinde, uzaklarda değil,
Hayal veya rüyalarım da olmayan
Şu an yüreğimde olan
Bir türlü etkisinden kopamadığım
Su misali akıp giderken arkasında izler bırakan
Daha sonra buharlaşarak kaybolan
Sanki hiç yaşanmamış gibi

Kalemimden dökülen kelimeler kâğıdımda yanıp tutuşuyor
Ya birde şu sinemin içindekini bir görebilsen
Bilmem anlayabilir misin?
Anlamasan da hissedebilir misin?
Nasıl tutuşup yandığını

Düşüncelerimin ötesine de geçemiyorum, berisine de gelemiyorum
Öylesine saplanıp kalmışım düşünce karmaşasında
Kelimelerin arasına virgüllerini koymuşum
Sonuna noktasını koymadan bekliyorum
Bekliyorum ya
Noktayı koyamadan ara istasyonlarda kalakalmışım

Gecenin bitimi sanırken ortasında olduğunu fark ediyorum
Birazdan güneş doğacak
Bu vakitten sonra o kadar önemlide değil güneşin doğması
Artık düşüncelerimin hâkimi gecenin kendisi

Yine bir gecenin içindeyim
Aklıma gelenleri döküyorum mısralarıma
Nedensiz dökülen kelimelere kalemim isyanda
Ucu tükenmek üzere
Bekliyor sessizce son noktasını koymaya
Anlamsız düşüncelerimin içinde nedensiz yazdığım bu şiire