Nefes Almaya Çalıştıkça Çöken Ayrılık Göğsüme Batıyordu

Heryer sallanıyordu...
Ne yapacağımı bilemedim...
Birden düştü üstüme ayrılık...

Kaldırmaya çalışıyorum,
daha beter altında kalıyorum...
Sağıma-soluma bakınıyorum destek alabileceğim hiçbirşey yok...

Sonra birden soluk almak güçleşti...
Aşk oksijeni gittikçe azalıyordu...
Nefes alamıyordum ve...
Nefes almaya çalıştıkça çöken ayrılık göğsüme batıyordu...

Ve..
Ve sanırım artık kalbimi hissetmiyordum ...
Galiba ani şok yada kısmi felç geçiriyordum...
Ve ya kalbime ilkyardım için çok geçti...

Karanlıktı...
Çok karanlıktı...
Yaşadıklarımı düşündüm...
Hani insan ölürken hayatı film şeridi gibi gözünün önünden geçiyor diyorlardı ya...
Aynen öyleydi sanki...
Senle ilgili herşey gözümün önünden geçiyordu...
Sesimi çıkartmadım...

" Sanırım içimde / O / ölüyor ... "

Dedim ...
Dedim ve sustum...
Sustum ve bitti(n) !