Nefes Dönümü

Devrilecek !
Boşluğa gözbebeklerim
Gördükleri çekeni olacak ipi

Dinle !
Şiirin lirinde ölümsel ezgiyi
Kasırga kopması mozart dilli
Yüksek dozlu çokgen duygu
Kökünden sökülen çınar
Dışlayan toprağın suyu aşkına
Hava ateş dominant es...
Fa fa fa la si mi do...do do do do do
Karanlığın efendisi derin oktav
Bana iyi davran yalvarıyorum...

Uyku ver kâbussuz soğuk
Sonsuzluğa yıkılırken ruhum

Bağışladığın kadar ölümsüzlük
Yıldız yıldız itibar omuzlarında
Bin güneş ışığı
Bin şimşek çakımı
Çıksın kanatlarım omuzlarımdan


Fısıltısı mezarın taş uykuya davetkâr
Alır solgun rengimi sesiyle başka renge boyar
Söndü karanlık, aydınlandı
Kapandı aydınlık ağardı boşluk
Ağardı ağardı ağardı....ağ ? ardı...

Ey umut yenilmedim sana
Zevkini yaşa bekletenlerle
İmkansızla oyunsa yaşamak
Bu kez kurallar benden
Büyürken kucağında tutamadıklarım
Yaşamaktan önce ötesi
Erginleşti salt ölüm
Utancın fahişesi sözlerim


Fa diyez Es__________________


Mühür vurulmadan dudağıma
Değişmeden kendimliğim
Girmeden rüzgar tüneline
Yenilmişliğim
Eski bir bakıştan kuşkusuz geldim
En içimin inancıyla
Son kez sevgili
Ölüm varlığında küçülür belki
Yumdum gözlerimi
Dil izin dilimde
Öp korkma hayaller acıtmaz
Sık sık unut sonra

Es________________________________



Adımla, anılarda yürüseydi keşke
Hiçten gelmemiş
Gitmemiş hiçe gibi

Doğuşu hata' ya ; yokoluşu doğru



Devrilirken boşluğa gözbebeklerim
Nefes dönümü
Zaman belleği ruhu hibe eder...













Dila İzci - Dilemma Sancıları