Nefes Sonsuzda

Ölümün rüzgarı değsin yüzüme
Yaşamın sevinci uçsun hüzüne
Topraklar atılsın aşkın közüne
Kendi dumanında boğulsun bu gün

Bütün güzellikler gelse önüme
Yıldızlar döşense yerde yönüme
Bir daha güneşler doğmaz sözüme
Kendi siyahında boyansın bu gün

Karanlık dünyada bilin yaşamam
Zor olur yokuşum artık çıkamam
Hazırlan mezarım burada duramam
Kendi kazmasında kazılsın bu gün

Önümde uçurum boynumda taşım
Ağırlık çöktükçe dönüyor başım
Atlarken ölüme dökülen yaşım
Kendi kuyusunda toplansın bu gün

Yarsever yaşamak zordur dünyada
Anladım alınmaz nefes sonsuzda
Tutmaya hazır ol hayat uçsuzda
Kendi mekanında yerleşsin bu gün



MALATYA