Nefesime As Yüreğini

Ben hep gece karışırdım kanına
Tenimde üç boyutlu mavi bir düşle
İmamem de doksan dokuzluk bir tesbihtin-
Adını ezberletirdim tanrıya...

Orada- kendine yabancıl bir düşte
Ruhuna zehrini emziren bir akrep
Solar nefesindeki hayatı-
Ki-
Korkularından büyütür gölgesini...

Sana helozanlar çizdim gök yüzüne gözyaşlarınla
Alfabenin yirmisekiz harfini kurşuna dizdim
-------Adımı aklında tut-------

-------Ellerimi tut
Aysız gecelerde yargılandım
Atomu aşk adına bölerken hüzün

Sevmekten sanıktım kendime sürgün

Kırdım yüzünü çapraz tarayan rüzgarın aynasını
Öptüm sesinde titreyen parmak izlerini
Çözülüp dağıldı sularda yüzün

Senin adın da kurgulandım imgelere
Bütün şiirlerimi gözlerinin içinde yazdım
Gri sabahlara uyanıp üşürken
Güneşinden uzak kalamazdım...

Sulara bırakır gibi mavi bir düşü
Gözlerine kaç bahar bıraktım
Tenime şafak giydiren gülüşü-
Acılarını öperken yaktım.