Nefesin Yetmez

dur!
benim şehrimi sahiplenme
sen buraları terk edeli çok oldu
o rüzgarların hepsi benim
kokunuda al git!

yokluğuna yaktığım sigaralar,
ciğerlerimi
uğruna döktüğüm yaşlar,
bakışlarımı esir aldı
tıkanık nefesim,
puslu gözlerim var benim
yani kokun eskisi gibi yakamaz içimi
gözlerim fark edemez güzelliğini!

artık kıpkırmızı gecelerde
dans edemezsin kalemimin ucunda
gözlerinin mavisine okyanusları
gülüşüne iklimleri eş tutamam
hüzün mürekkebiyle mutluluk yazılmaz
üzerine ayrılık örttüğün mezar,
senin isteğinle geri açılmaz!

gittin,onca hayali alıp sırtına
bir oğlumuz olacaktı hani,hatırlasana
benim gibi elleri olacaktı
senin gibi kalbi,
şiirleri öyle yazacaktı,
okuyanlar konuşmayı şaşıracaktı!

gittin,ettiğin yeminleri alıp kucağına
ne oldu?
dinmi değiştirdin benden sonra
sen benim dergahımda şah olmuştun
gittiğin mabed mat etmiş seni
artık parlayıp,kamaştıramıyorsun gözlerimi!

gönül kapımın anahtarını isteme benden
unuttun mu ?
giderken iyice kilitleyip yanına almıştın
ve hızla dalıp gitmiştin derinlere
orada düşürmüşsündür,
hadi çıkar tekrar,nefesin yeterse!

DEMODERN..