Nefrete Vuran Kıskançlık

Paylaşılacak o kadar çok şey vardı ki,
Ardında öksüz bıraktığın,
Nasıl anlatılabilir ki,
Beni bile kendimden ayırdın.
Hem çok seviyorum seni,
Hem de kızıyorum sana bırakıp gittin diye beni.
Ve senden o kadar çok nefret etmişim ki,
Sonunda nefretimden kıskanır oldum seni..
Unutmak kolay değil,
Biliyorum, sen de unutamıyorsun,
Ama kendinden
Benim kadar bile nefret etmiyorsun.
Unutmuyorum geçen zamanları,
Unutamıyorum.
Bir zamanlar ilaçtı hepsi bana,
Şimdi zehirleniyorum...
Ben denizdim, aysız geceme yakamozum sendin,
Sen bir yıldızdın, parlaklığında tutulan bendim,
Ben senindim, sen benimdin.
Artık ne sen sensin, ne de ben benim.


EMRAH NARGÖZ
22 Eylül 2008
Pazartesi
22.40