Nefsine mi Uyarsın

Değersize ayar vermem ey gafil,
Sen kendini nimetten mi sayarsın?
Ciğersize şiar sermem ey gafil,
Tok kaldığın nimetten mi cayarsın?

Üzümü yiyip de bağcıyı dövüp,
Kendini kandırıp kibrini övüp,
İsyanlar edip de boşluğa sövüp,
Zevk aldığın nefsine mi uyarsın?

Etten önce kazanlara atlayıp,
Doru gibi koşaraktan çatlayıp,
Balon gibi birden bire patlayıp,
Bed sesini âleme mi yayarsın?

Dereyi görmeden paça sıvama,
Çamur atma ter döktüğüm sıvama,
Bir gün seni getiriler kıvama,
Şaftı bozuk patenle mi kayarsın?

Aynaya bakıp da kendini tanı,
Budur gafillerin en kötü yanı,
Sendeki yanılgı, sadece kanı,
Sen gaipten sesleri mi duyarsın?

O şiiri sanma sana yazmışım,
Ses etmedim amma fena kızmışım,
Varlığını bir kalemde çizmişim,
Bana zorla hisleri mi dayarsın?