Nefsine Yenik Düşen Cehalet Kapısı..!

Yıldız gibi parlayan bir düşün eseriydi insanlar.
Gecenin sessiz derinliklerinde,
Karanlık dipsiz bir yere saplandılar.
Ah işte o insanlar!

Balçıkla sıvadılar kalplerini.
Zulüm saçtılar etraflarına,yıktılar/bıktırdılar
Yaşayacak zevk bırakmadılar.
Her zaman iyi bir şey yaptıklarını sandılar/aldandılar.


Canlı bir ölü gibi korku saçtılar.
Sırlarla dolu serzenişlerde çok canlar yaktılar.
Nefislerine engel olamadılar, kendilerini bir anda.
Cehennemin kapılarında buldular..!