Negatif Teyp Kaydı

matlaşırken şehir
tahammülsüz
karanlık
bir melodiyi
yüzünden dinliyorum

sevdalı bacım
yine sürüklendin
ev içleri gibi her gün tekrarlanan masaldan
bakışlarını tehlikeli kılan
lambası kırık bir geçmişsizliğe

içinden ettiğin dualar seni senden korur ama
saçların deniz kokamaz
yaşını inkar edemez
sarkacın kirletilmemiş kanatlarında
don-dur-masını yalayan çocukluğun
büyük kızlar evden kaçamaz

kimin umrunda yaprakların
yorgun yeşillere dair hatıraları
bahar geliyor
şimdi daha çok şüphe var daha az hayal
anlamı üşengeç arayacak ağaçlar

kanal değiştirince filmler unutulacak
tasarlanmış yaşamların sahteliği
çatılarda dolanacak





kayan şu yıldız
göğü kanatan çığlığın mı
kendini arayan ışık mı
çok susunca sırlanan
bedeni terkeden soluk mu



biliyorum sevdalı bacım
değiştirilebilecek hiçbir şey yok
uzak bir boşluğa takılı kalmış bu gülüş
sessiz kalmaya kararlı yalnızlığın

çoktan öldürdün öteki seni
yaklaşılamayan
bir kuytu olabilmek için

kimbilir belki bir gün
cesaret edebilirsin
kısacık bir düş anını yakalamaya

sonsuzluk başka türlü bulunamaz...