Neleri Kaybettiğini Anlayacaksın Benim Gibi Ağlayacaksın

Hiç ummadığım bir anda düştün yüreğimin tam ortasına .
Kalbime girişin çok zamansız oldu.
Hesapsızca izin almadan giriverdin,
Hiç sormadın bana,
Yer var mı kalbinde diye.

Hiç düşünmedin,
Bütün kalbimi saracağını ,
Doğruya; nereden bilebilirdim ki.

Bütün bedenimi katledip,
Yıkılmaz kalelerimi fetih edeceğini nereden bilebilirdim ki.
Yamalı hayallerime,

Pembe düşlerime zamansız gireceğini nereden bilebilirdim ki.
Velhasıl nereden bilebilirdim ki ,
Bende vazgeçilmez olup alışkanlık yapacağını .
Bilmem ki neyine aldandım da vuruldum ben sana,
En çok nereni sevdim bilmiyorum ki.


Seni sen olduğun ,
Sende beni bulduğum için,
Vuruldum sanırım ben sana.
Ne içimi titreten gözlerine ne de gülüşüne.

Umulmadık bir anda içime işledin,
Bir kere yüreğime dokundun
Bir o yana, bir bu yana savurdun,
Beni benden aldın götürdün meçhul yarınlara .
Hiç acımadan uğrunda yok olmak pahasına,
Sevdirdin kendini aşık ettirdin kendine.

Bağlanmak istemedim aslında ben sana,
Biliyordum yıkıp gideceğini bu viraneyi.
Aşkın bende kor ateş mejnun eyledin bende beni .
Neden girdin hayatıma?

Hiç görmediğim renklerle büründü şu karamsar dünyam.
Çok zor olsa da hoş geldin demiştim şu garip gönlüme.

Zaten ne olduysa ondan sonra oldu.
Kalbime girişin gibi,
Çekip gittin benden sinsice .

Hiç hesapta yokken ağlattın beni.
Oynadın benimle ,
İnanmıştım ben sana ,
Aşkı, sevgiyi oysa; oyun gibi görmüşsün sen.

Salakmışım inanmışım sana ...

Korkma sakın, nefretim bile kalmadı sana.

Aldanmışım ben sana,
Aslında ben seni değil senin bana kurduğun,
İki kişilik tiyatronun oyuncusu olmuş seni sevmişim fark etmeden.

Çok zormuş meğerse yalnız kalmak.
Yazık be , ne gerek vardı bütün bunlara ,
Mutsuz umutsuz kırık bir kalp bıraktın .
Hesapsız, zamansız ve mekansız,
Ağlayan iki çift göz bıraktın .
Tir tir durmadan titreyen bir beden bıraktın ardın sıra.
Kolay mı sandın aşkı ?
Sen oyun , beni de oyuncağın mı sandın ?
Yüzün güler mi bundan sonra işin rast gider mi acaba ?

Taş kalbin, kahpe vicdanın hiç sızlamazmı sandın ?
Bundan sonra .
Bensizlik armağanım olsun sana .

Kör kuyulara atılacak ,

Dibe vurup benim gibi ağlayacaksın.
Ağlayacaksın...

İş o zaman beni anlayacaksın

Yaptıklarını,
Yaşattıklarını yaşayacak beni daha iyi anlayacaksın.

İşte o an ben geleceğim aklına...
Canını yaktığın ben...
Vakit çok geç olacak .
İş işten geçmiş olacak
Sense çok pişman olmuş olacaksın.
Ama unuttuğun bir gerçek ;
Ne kaybettiğini anlayacaksın.
Ağlayacaksın...

/...Takvimden düşen bir günün zaman aralarından
24 Ocak 2010.../