Nem Birikir

gitmek
kursağını yalatır acının
eşkıya hükmünde

huzur uçar
bulut düşer ağlamaklı

nem biriktirir
şehir kubbeleri

telleri kopar
sazların

dilsiz türküler semirir
eski mendireklerde
vapur çığlıkları yutar kulakların.




kalmak
gitmekten beterse
adı konmamış yamacında kavgaların

varsın
mor kalsın utancı şakakların...