Nerede Ararsın Ey Ölümlerin Güzeli

Ne oldu oldu artık, Yüce dağların ardında kaldı hayallerim
Karanlıklar diz çöktü yine gönlüme, hüzün var şimdi
Sürgün edildiğim yerde kanatlarım kırıldı, esen yelde senin kokun var
Bundan öte yol yok hep karanlıklar dayım, bu şehirde yine ölüm var

Bir akşamdan bi akşama süren sevdam her gün yeniden filizlenirken
Gecenin ucunda soğuk bir sevda olursun, yarına kalır ayazı
Saklanması imkansız bu sevdayı yan yana söylenmeye başladılar
Alıp da başımı gitmek istedim, zaman sızılı bir ırmak, uğurlar beni

Önüm arkam toz içinde çok yoruldum bu şehirde
Bu şehir ‘e karanlık çöktüğü zaman sokaklar sağır ve dilsiz
Bağlanmışım elim ayağım sana, artık kaçamıyorum
Öyle yalnız kaldım öyle yalnız, çiçekler açmaz oldu

Yüreğimi yanıyor o gözlerin deki bakışlarda
Arama beni artık, yolum uzun adımı sorma artık
Yar bize gülmez olmuş, ölüm asıldı boynumdan
Bilesin bu yollar tek başına dağlar dolaşıyor

İki damla göz yaşına da sakladım seni
Bundan öte ayrılık türküler söyledim sana
Cümle alem duydu beni, koparma yüreğinden
Beni nerede ararsın ey ölümlerin güzeli...