Nerede Bir Gül Görsem Dibinde Bülbül Nâ'şı

Gözlerimdeki hüzün hicrâna saldı beni,
Seni andım yine dün,gecenin sabahında.
Hayâlin geldi geçti mâziye aldı beni,
Sinem yandı tutuştu,ateşin var ah'ında.


Nasıl ah etmeyim ben kanadım kırılırken,
Pervâne eylediğin bu gönül düştü nâr'a.
Bâd-ı sabâ, seherde gül ona darılırken,
Bülbül başlamaz mı hiç yürekten ahüzâr'a.


Sağır sultan'a dönmüş hasbahçe'deki güller,
Ahüzârı duyarken sema'daki Melekler.
Tomurcuk güllerini kırıp atınca eller,
Eyyûbun yâresinden derdine dertler ekler.


Nerede bir gül görsem dibinde bülbül nâ'şı,
Güller vefâsız olur,sevdâlardan bi-haber.
O da benim gibiymiş dinmez gözünün yaşı,
Can bedenden giderken nasip olmamış makber.


Ak düşen saçlarıma soramadım yılları,
Gece doğmuş bilirim bahtımızın siyahı.
Hasretle bekliyorum tükenmeyen yolları,
Neredesin gel artık gönül tahtımın şâhı.