Nereden Bileceksin Bu Toprak Her Gece Beni Bekliyor Bense Seni...

yine zamansız düştün aklıma
mayıs aynının o güzel günlerini hatırlattın bana
her gece penceremin kör bakışında
derin ve içten soluğun taa derinliklerine indirdi beni
yaşadığım yer bir zindan gibi
belki sen olsan acım azalır diyorum
ama yalnız bıraktın beni
tıpkı bir zamanlar benim seni bıraktığım gibi
bazen seni hatırladıkça ağlıyorum
etrafıma bakıyorum yoksun
alıştım artık yokluğuna
belkide beni unutmuşsundur hatırlamıyorsundur bile
yaşadığım şehir üstüme yıkılıyor
çünkü yaşadığım şehirde yoksun
bu şehirde yalnız yaşıyorum
düştüğüm bu kuyudan çıkmak istiyorum
unutmak istiyorum
bir daha hatırlamamak üzere
içimdeki ilk sevdada ölmek istiyorum
her gece çığ gibi beliriyorsun içimde
ve gözyaşlarım daha da büyütüyor seni
ben seni yeniden yaşamak isterken
anladımki sewda köreltmiş yüreğimi
aynalara,dağlara,denizlere
yalnızca seni unutmak için bakıyorum
her baktığım aynada arkamda seni görüyorum
sanki dağların ardında senin sesin
denizlerde senin resmin
neye baksam seni hatırlatıyor bana
hayalini gördüğüm her köşe başında ağlamak istiyorum
nereden bileceksin
BU TOPRAK HER GECE BENİ BEKLİYOR
BENSE SENİ....