Neriman

Bir kuru sevgiyle mutluluk olmaz Neriman
Bizi,bize bağlayan kuvvetli bağlar olmalı
Sen beni bilmiyor,tanımıyorsun
Oysa ki
Herkes sevdiğini bilmeli,tanımalı.

Hem seni düşünüyorum, hem de kendimi
Biz, başka dünyaların çocuklarıyız
Sevenler anlamalı birbirlerini
Biz,bizi anlayamayız
Biz mutlu olamayız.

Sen lüks bir yaşam istiyorsun
Gezmeyi,eğlenmeyi seviyorsun
Dudaklarında ruj istersin
Gözüne de sürme
Ben bunlara yabancıyım
Beni aykırı görme.
Aşkına karşılık veremem
Biliyorum yüreğinde bir tatlı sancıyım
Ne yolcuyum,ne hancıyım
Gerçeği söylemeliyim
Ben sana yabancıyım.

Ben beni bilmeliyim
Gerçeği söylemeliyim
Ben köyde doğdum,köyde büyüdüm
Köyüme dönmeliyim.

Benim evimin kadını köyümden olmalı
Kanatlanıp uçmamalı
Beni tanımalı, anlamalı
İyi günde,kötü günde,
Yanımda olmalı
Yoksulluktan kaçmamalı.

Sen beni hayatımı benimseyemezsin
Soğan, ekmek yiyemezsin
Bu gün sevdiğini sanıyorsun amma
Yarın sevemezsin
Benimle birlikte köye gelemezsin
Ne düşündüğümü bilemezsin.

Sen şehir dilberisin
Köy Nerimanlarını bilemezsin
Onlar gibi olamazsın
Çift süren,orak biçen
Sükut eden,boyun büken
Kuaförü görmeyen
Ruj'u bilmeyen
Sürme sürmeyen
Eşiyle ağlayan
Eşiyle gülen
Sen anlayamazsın onları
O çilekeş fidanları
O gerçek anaları.

Senim için terk edemem köyümü diyarım
Ben kendi dünyamdan seçmeliyim karımı
Kendi dünyamda yetiştirmeliyim
Çocuklarımı