Neşem Yok

bana sensizliği layık gördün
ben başka gözleri haram kılmışken kendime
sen gözlerini benden çekiyorsun
beni karanlığa itiyorsun
tüm hayaller,sevinçler senin üzerine kurulmuşken
sen gülüşünü kaçırıyorsun benden
beni sensizliğe mahkum ediyorsun
sana mahkum olmalıydım aslında
yüreğine mahkum olmalıydım oysa
karanlığa değil

yazık oldu hislerime
daha gelmeden gittin
şimdi dillerim lal
oysa daha yeni başlamıştım konuşmaya
daha kulağına fısıldayacak çok sevda sözüm vardı
ama sen bana sensizliği layık gördün
ve beni zifiri bir boşluğa iterek
tüm sevinçleri de alıp gittin
bilmiyorsun ki...
gözlerini güneşim,gülüşünü nefesim...
ve seni hayat bellemiştim ya
şimdi gülüşün yok...
gözlerin yok...
sen yoksun...NEŞEM YOK...