Neticeler Ahalisi

"Hayat devam ediyor nasılsa" nutukları atarlar sonra,
Ve sen eksik kaldığın yerinden devam edersin hayata.

Nerden bilsinler ayrılığın evlere sığmadığını,
İçine bir diken battığını, her nefes alışında,
Ya da otobüs terminalinde son defa sevdayla kucaklaştığını,
O görmesin diye, ağlarken pencereden kafanı çıkardığını ?

"Hayat devam ediyor neticede."
Ağlamışsın ya da dizleri acımış yüreğinin, koşarken
Kimsenin neticesinde değilsindir.

Ve sen susarken, çenesi düşer çay kaşığının.
Her defa daha bir gürültüyle karıştırır, eritmeye çalıştığını.
Gözlerin dolar yine.

"Giden kaybeder" masalını dinletmek istersin kendine.
Oysa zihnin bile inanmamıştır henüz düşünmeye başlamadıklarına.
Ve sen ölmeye başlarsın sonra, yavaş yavaş.

Fakat "hayat devam ediyor" oyunu sahnelenmeye devam eder.
Aynı kostüm, aynı sahne, aynı dekor.
Farklı olan tek şey kahramanlarıdır hikayenin.
Sen olmazsın, ben olmam belki.
Ama oynayacak bir ahmak,
Her halükarda bulunur...