Neyleyim

Ne kadar gülsem de gönül ağlıyor
Bir muamma hale döndüm neyleyim
Keder yüreğimi yakıp dağlıyor
Ecelin atına bindim neyleyim

Buz tuttu duygular titriyor içim
Kainatta damla belki de hiçim
Gözler sele döndü hem de ne biçim
Ecel şerbetini sundum neyleyim

Gitmiyor başımdan karalı duman
Viraneye döndüm hallerim yaman
Baki kalan elbet döşümde iman
Mevlana misali döndüm neyleyim

Canım bildiklerim vuruyor darbe
Şu zalim nefisle kuşandım harbe
Gönül toprağıma yaptırdım türbe
Çok sevmiştim adam sandım neyleyim

Kul Garib'im yürek kalmadı bitti
Yirmi beş yılım yok olup gitti
En sonunda beni perişan etti
Adını nefretle andım neyleyim