Neyse Boş Ver!

Dostum canım epey sıkkındı bugün, dinle;
Yetiş imdadıma lütfen, bana biraz güç ver.
Belki ceset olacak odamda gördüğün, cinle,
Yoksa seni de mi kaçırdılar? Neyse boş ver!

Mil çekmiş yüzüme sisler, zifiri karanlık,
Refah tecelli edemez içime, olsa bir anlık,
Geçmiş de değildi zaten, günlük gülistanlık,
Hatıraları taşır mı sandık? Neyse boş ver!

Rehavetin pençesinde ceylan, ümitlerim
Düşünce âmâ! Yoklukla savaşır göz terim
Çürük incir dudaklar, bir sırat kadar erim
Sen de mi çürüttün çuvalı? Neyse boş ver!

Artık kıblem şeytan, seccade kızıl dolunay,
Şuursuz duruşumda güneş kırığı, soğuk çay,
İmam kayığı cüssem, hayat yokuşu kaykay,
Sen de mi yalpalarsın boşlukta? Neyse boş ver!

Sözlerin sanki kulak kiri, nefisten gömlek,
Birleştir biraz, oyna kendinle çanak çömlek,
Görüntü zahiri, ses ahenk, sanki dümbelek?
Sözlerin kâni, başım ağrıdı hani? Neyse boş ver!