Nihân'a

Listen to your heart

Lisedeyken anlamazdım bu cümleyi
Bilgim artmış
Başka şeyler de artıyor tabiî ki
Aşk gibi, hasret gibi

Konya'ya hiç gitmedim
Görmedim bugüne değin bir hastanenin eczanesini
Hastane eczacısı kimdir bilmezdim
Şimdi Afyon
Şimdi Konya
Şimdi Sağlık Bakanlığı
Şimdi ilaç, eczane, hastane
Şimdi sen

Ahmak şiirler yazıyorum
Ne hâldeyim bir bilsen
Yazamıyorum daha doğrusu
Aklıma Karaköy'deki sağlık ocağı geliyor
Öfkeleniyorum
Aklıma Karaköy'deki bulaşıkçılık günlerim geliyor
Aklıma siyasi suçlamalar geliyor
Aklım başımdan gidiyor
Zaten hiç aklım başıma gelmedi ki

Hafızamda silik bir anı canlanıyor
Dokuz Eylül Üniversitesi medikosunda
Bir psikiyatr ilaç yazıyor
Ben uyuyorum, titriyorum

Hafızamda Hasanağa Bahçesi canlanıyor
Neden bilmem Buca Lisesi'ni düşünüyorum
Ve de Antalya Lisesi'ni
Eksik kalan şeyler mi var bilmiyorum

Ege'den, Akdeniz'den
Avuç avuç su çalıyorum
Afrikalı çocuklar için
Parmaklarımın arasından akıyor umut
Parmaklarımın arasından akıyor iyilik
Parmak aralarından uyuz teşhisi koyuluyor
Fakir ve kirli çocuklara
Hiç kimsenin sahip olmadığı kadar temiz bir kalbe sahip o çocuklar
İyileşmek için losyon sürüyor
Ve benim hafızamda bir şeyler yine hortluyor
Bir TRT dizisini düşünüyorum
Yeşil Deniz
İzlettiğin sahneler canlanıyor gözlerimde
Sonra kör oluyorum
Sonra sağır

Bir unutuyorum seni
Limit sonsuza giderken f(x)'in değerini hesaplıyorum
Bir hatırlıyorum seni
Aklım başımdan gidiyor
Aptalca şiirler yazıyorum