Nihavent Makamı

Hiç gitmeyen bir bahar istersin.

Dalında taze bahar çiçekleri,

Arılar daha gün doğumuna çıkmamış.

Geceyi terk eden yıldızlar

Sakız ağacına bağlanan nazar boncukları,

Ve İzmir kordonunun ışıkları kadar güzelsin.

Yalnızdır labirentlerim,

Sessiz sonbahar yağmurları gibi gözlerimden akıp gidersin.

Bayan Nihavent,

Sürgülü kapımın son el baskısı,

Yüreğimin sol anahtarı.

Yabani otları ne zaman bitirdin bahçemde?

Oysa çarıkların daha yeni çıktı karşı tarladan,

Filizlendi çöl sarısı saksılarım.

Mağrur, bir o kadar da sancılıydı bakışların.

Girizgâhında senin adınla başlayan,

Bemol tadında seslenişlerim oldu sana

Gitmek büyük bir devrimdi Nihavent

Tıkandı bu şarkının nakaratı da...