Nila

güneşi çaldım alasından nila...
gözlerinde temmuz sıcağı,
bir sabah gökyüzüne koşmak geldi içimden
bulutlar ağlasın avuçlarında...
kendinden koşarak ötelere
içimde solan güz güllerine inat
takvimlerden yolarak hüzünleri
mağrur bir tebessüm çizdim gamzelerime



ah nila...

gülümseyen mevsimlerin rengini
bereketli toprak kokusunu muştular gibi
gözlerindeki sevinç tufanlarına yasla
med cezirler döverken kıyılarını
zambaklarda soludum seni nila...





idrakine vararak sevincin, kederin
ufkunda dolaştım sonsuzluğunun;
ölümsüzlük şerbeti gibi
güneşi çaldım kor yerinden
saman alevi öfkelerimi asarak düşlerime
kehribar bakışlar sürüyorum gözlerine
sevdanın küllerine ateş basarak
yüreğimi hapsediyorum yüreğine



ah nila...

dalgaların sessiz çığlıklarında
şiirlere yüreğimi gebe bırakmak için
adının tek harfi yeter