Ninni Söylerdi Kırlangıçları

Ağaçlarının başında

Yeşil yazması iğne oyası

Ninni söylerdi kırlangıçları

Merhameti kundağım

Çeşmesinden süt emdiğim

Şefkatli sokaklarında emeklediğim

Anneme benzerdi Afşin’im

Hayat çölümün pınarı
Kökü olduğum ağacın narı

Başımı okşardı rüzgarı

Koynu kokardı nergis sarı

Koşarken genç yollar daha yarı

Yaşlılığı önüne serdi zelzele

Boyutsuz dişleri söküldü

Eli kolu yanına döküldü

Dizlerinden aktı kanlar

Sırtına kambur oldu molozlar

Selaları içinden okudu ayazlar

Gözyaşı dondurmaktan
Yorulmadı şubatlar

Yer seccade üzerine diz çöktü

Avuçlarında sıcak dua

Anneme benzerdi Afşin’im

Genç kız gülümsemesi
Tozlu yüzünde eksilmiyor hala