Nisyan

'Hiçbir kalem incitmeyecek!..' dedi, Seni
'İyileşeceksin,yaralarına merhem olacak..' dedi,mürekkebin her rengi

Yüreğimi yitirdiğim bir gündü
Sen,yoktun
Kalçaların,memelerin ve ellerin vardı
Bildiğim her dua sana ulaşamayacak kadar uzak
Ve
İçine girdiğim her düş sokağı korkularımı artıracak kadar dardı.
Gözlerini ağzımın içine gömmüştün
Suskundun
Bir böğürtlen kuşu gibiydi sesin
Duyabilene 'aşk' olsun!..
Ve
Yalayıp geçiyordu tüm öksüz bırakılmış bedenleri nefesin


'Adem'in oğlu cinnet geçirir,Havva'nın kızı sevişir!..' dedi şair
'Korkma,su akacak yolunu bulacak,gidilememiş yerler yakın olacak..'dedi mübaşir

Aklımı geri getirdiğim bir gündü
Sen,vardın
Kalçaların,memelerin ve ellerin yoktu
Unuttuğum her tövbe sana dokunacak kadar yakın
Ve
Dışında durduğum her daire beni içine alacak kadar boldu
Haykırıyordum
Bir mezar taşı kuşu gibiydi sesim
Soldum..
Duydun ya, 'vah' olsun!..
Ve
Sırtıma yükleyip geçiyordum bir bir tüm arta kalmış bedenleri.. bu da benim son işim


'Bir cinnet sonrası bölüşülen her şey yetersizdir!' dedi
'Boyanabilir tüm renklere hayat veren renksizliktir..'dedi
Ve
Kim olduğunu söylemedi


Aklımı ve yüreğimi sunduğum bir gündü
Ne sen,ne de ben vardım
Tırmıklıyordu toprağı çocuk..


Ağustos2012
Antalya