Noktası Eksik Hikayem
çekip gitmelerle dolu, 
kapı eşiklerinde hasret tomurcukları 
vedaların ucundan koparılmış geri dönüş sahneleri 
tükenmeyen nefesim 
doyamadığım yaz güneşim.. 
gökyüzüne açtığımız yıldız yollarının, 
sonsuzluğu demleniyor yüreğimde. 
titrek ellerimden akıyorsun yine beyaz kağıtlara 
avuçlarımın çizgilerine akan sevgin 
seni hissettikçe tırmalıyor bedenimi 
noktası eksik hikayem 
kaç mevsim kaldı son vedaya? 
ömür sigarası yakarken ciğerimi 
nefesin ne zaman gelip yok edecek dumanları 
içimde kaynattım özlemleri 
duymuyormusun kokusu bambaşka? 
kollarıma uzandı hayalin 
ağırlığını hissettim hafiften 
nefesin aktı derya gibi saçlarımdan.. 
yeşil gözlerine müebbetim başladı 
kirpiklerim zifiri karanlık 
boşanıyor yağmurlar.. 
boğazım düğümleniyor yine 
hıçkırıklar sıralanıyor kurşun gibi, 
al işte özlem dürtüyor yine 
seni bana veren temmuzu istiyorum 
seni benden hiç almayacak mevsimleri..

seni bana veren temmuzu istiyorum seni benden hiç almayacak mevsimleri 🙂 güzel bir finalle biten şiiri çok beğendim. Yüreğine sağlık, kalemine sağlık güneş kayalı 👍🙂