Nurlu Baraka

Bir baraka düşünün, içinde birkaç adam,
Ashab-ı Kehf gibi, muhabbete dalmışlar.
Sobalı, loş ışıklı, minik mi minik bir dam,
Hepsinin davası bir, birlikte yol almışlar.

Narlı soba üstünde, kaynıyor çay demliği,
Muhabbet uzar gider, karanlık gecelerde.
Beden ayrı, ruhlar bir, terk ederler benliği,
Hizmet nimettir sözü, söylenir hecelerde.

Günahlardan koruyan büyükçe bir muhafız,
Herkese lazım böyle, bir baraka tahtadan.
Hacı, Oktay, Murat, Ben; Ünal, Halil ve Hafız.
Bir de Hijyenik İbo, Adıyaman Kahta'dan...


(Dadaşkent'li Yiğit oğlu yiğitlere ithafen...)