Nurum

beni unuttu diyorum içimden
o anda yanıldığımı gösteriyorsun bana
utanıyorum bana olan sevdan karşısında
buyuttuğum sevdanın ufacık kalmasına ağlıyorum

kayan yıldızlara inat
sen her zaman yüreğimde olmalısın
gelişin ak duğağınla gidişin kefene sarılı
ama ilk önce gelmelisin fakirhaneme
güneş gibi doğmalısın , taht kurmalısın...

aynı yastıkta uyanmalıyız
bir pazar sabahı getirebilmeliyim kahvaltını yatağına
gül kokusunu içine çekmelisin
ve tam öptüğüm yerden koklamalısın usulca...

dönüp bakmalısın gözlerimden yüreğime
seni ne kadar çok sevdiğimi anlamalısın
zaman duracak işte o an
işte o an geç kalmışlığına yanacaksın...

gözlerin dolacak , dokunsan ağlayacaksın
anlatamayacaksın kendine bile
geç kalmışlığın keşken olacak
keşkelerinde bende kalacak...

kim bilir beklemeseydin bu kadar
kızımızı öpüp koklayacaktık
adını okuyacaktım kulağına
nur gibi duru yüzünü seyre dalacaktık


ama keşkeler bitmiyor
bitmeyen keşkeler yürekte derin girdaplar açıyor
hayallerde savruluyorum, dönüyorum
döndükçe seni sevdiğime yanıyorum


neydi bizim günahımız
neden giydiremedim annemin yaptığı patiği nuruma
hadi artık bitsin bu bekleme hali
bu sevdayı doyasıya yasamalı

sana sevmiyorsun diyemem
ama sevmek yetmiyor mutlu yarınlara
koşmalısın aşkla açılan kollarıma
koşmalısın mutlu yarınlara...