O Adam

Omuzunda'ki o yüke inat!
İlerliyor boşluk ta, o adam
Yürüyor ses siz ses siz
Belli'ki çıkış arıyor
Kafasında debreşti, o anılar.

Şöyle bir etrafına bakınıyor!
kimseciklerin olmadığını sezince
Sema ya açıp İki elini, Mevla dan
Yağdır Allah ım yağdır
Nidasını haykırıyor, yırtık ses tonuyla
Bu hal, arınmak'tı sundu Mevla ya
Dileği, kar tanecikleri yağsın
Kristallerin den fışkıran renk cümbüşün de
Yaşamadığım hayat, bedenimle yaşlansın.

Samimi yakarıştı gördü kabul,
Kar tanecik leriydi, gökyüzünden yağan
Kümelendi sanki, yokmuş gibi düşecek yer
O adam şanslı, düşen kar tanecikleri
Sarıyor her yanı, oluyor kardan adam
Beden o adam,

Ruhu, yağan kar taneciklerin de aklanan
Gözlerin de eriyor son kristal taneciği
İki damla yaş olup yuvarlanıyor,
Yanaklarını okşayarak akan, dert yumağı.
Artık cisil cisil yağmur altında yürüyor, o adam
Tertemiz berrak damlalar dövüyor onu
Ayaklarının altında bak, aklanan umutlar.
Çamur oluyor o damlada.
Islanan beden alıyor yükünü sırılsıklam
Yürüyor boşlukta o, yük ne gam
Ruhu kar taneciklerinde aklanan o adam

Mustafa YILMAZ(sertesenyel)
1974 ANKARA