O Ahû Gözlerini Mevlâm Güzel Yaratmış

Cemreler düşerken gönül dağına,
Gitmek istiyorum Lefke bağına.







Şu karanlık dünyama yıldızın ışık saçar,
Cemreler mi düştü ki bu sıcak ne dağımda.
Yangın yeri olsa da yediveren gül açar,
Her sabah her seherde sen geçerken bağımda.


Bahtına düşen kara kararıp kalsa bile,
Gözlerinde bir ışık yüreğinde sevdâ var.
Damla damla dökülüp deryaya dolsa bile,
Gelmeyecekmiş meğer vefâyı bilmeyen yâr.


İremin bağlarında Belkıs bilip gördüğüm,
İbrişim saçlarını tarayıp yana atmış.
Mührü Süleyman ile kurda kuşa sorduğum.
O ahû gözlerini Mevlâm güzel yaratmış.


Mahyüzüne taht kurmuş gamzeleri kıskanan,
Gönlümün aşiyânı ömre bedel gülüşün.
Bu ateşin içinde meğer benmişim yanan,
Yollarına gül döksem yakınmıdır gelişin.


Hazânda son mevsimde tarümar edeceksen,
Ne olur gelme sakın sende sensiz kalayım.
Düşlerimle başbaşa bırakıp gideceksen,
Hayâlinle avunup gözyaşıyla dolayım.