O An Gelmeden

bugün bir dostum geldi öğle üzeri

dertleştik biraz hayat memattan

içtiğimiz soğuk suyu, kaydığımız karı hatırladık

hemşeri gibi

kesme çorbası içtik beraber

onun da babası ölmüş geçenlerde

annesi henüz fani

bir çocuk bir yaşlı misali gösterdi

ölüm aramızda geziyor dedi

yeni taktırdığı çelik kapılı

kendi evinde oturuyormuş

bir kızı yeni sayılır evlenmiş

onun da daha yeni

kavuşmak yıllar sonra emeklilik ikramiyesine

şükür

şehirden uzak bir hobi bahçesine

ağaca kuzuya güllere yeşile

üstüne birde dünyanın neşesi torun

daha ne olsun

hayat ne güzel dedi

ne kadar da benziyordu bana

öyle hali vakti

ne tatlı sohbetti bu baklava gibi

ben yedim o yedi daha bitmedi

uyanır gibi yaptı irkildi birden,

saçları korku filmi izliyor gibi

dimdik duruyordu

bir ayaza kapılmış gibi

tir tir titriyor üşüyordu

durmadı titremesi

benzi soldu, dili tutulmak üzereydi

‘ölüm’ dedi gitti