O An Yaşamak Gerçek mi ki

Bir ayrılık rıhtımı gece geç saatlerde limandan ayrılan.
Sevdaya düşen demirleri yüreğine çekmiş,
Kara bulutların içinde şaşkın dalgalarla sonsuzluğa yol alıyor bu düşünceler.
Hayatın güvertesinde sessizlikle oturan bir sevgililer
Aklı şehrin kaldırım taşlarında, umutla gittiği yollarda
Ezberi yaptığı heyecanlarında.
Sanki şehrin bütün gülümseyişi şimdi gözlerde canlanıyor,
Her sokak başına yaklaştıkça bir yaş düşer gözlerden
Mutluluğun tam ortasına bir tomur filizlenir
Sokağına adım atınca, bir aşk.

Başlar kelebekler, kuşlar şiir saatlerine;
Taâf edercesine kelimeler doğar ana sancısı gibi utançlıktan!
Sıra gelmez ne gözlere ne de yıldırım çarpması dudak izlerine,
Arap saçı misali dolaşır kelimeler, düşünceler
Yine düşünceler ve kelimeler titrek aşk sözlerine...
Gök bir gramafon gibi canlanır
Şehrin sevda kokusu dizleri ile bizim aşıkların üzerine
Ve zamanın akıp gittiğine aldırış etmezlerdi.
Çünkü bulmuşlar pamuk gibi kalbi aşık iki yüreği,
O günü o dakikaları es geçmek büyük bir haram sayılırdı.

O an yaşamak gerçek mi ki?
Her satıra sığmayan sözler düşüncelere sıkışmasında

O an/ı hiç unutulacak mı ki?
Özlerken saçlarında bıraktığı aklarla...