O Çocuk Düşlerim

dilsiz köyde doğmanın cezasını bilirmisin
O çocuk düşlerim.

daha yaşamazken çocukluğumu
doya doya mırıldanmadan
dilsiz türkülerimi
ve kavgamı..

ama ağlarken doya doya tatmışım
dilim yorulmadan hıçkırıkları

bağıra çağıra yer gök dinlemiş
bu esir dilimdeki çığlıkları

hatırlamaz mıyım...
çem'e giden yolda avazin çıktığı naraları
kayalara çarpmasıyla sesimizin
doyasıya dinlemenin zevki bir başka olur

O çocukluk yıllarının düşü işledi
bitmeyen sonu gelmeyen
dilimin mahkümiyeti
ve sonra
dil yabancı ben yabancı

içimdeki hüzün beynimin seriveni
dilimin kelepçeli oluşu hep acı verdi
çoğu zaman aşağılık suçluluk
derinden hissedilendi içimdeki

büyüyen özlem yarım yamalaktı
artık yalın ayak lal oldu dilim
hal böyle sürerken azat düşünceler
dilin pençesinde boy gösterdi

varlığı biliçli nedeni sayıldı
direndi yol yolak açıldı
uzun yürüyüş başladı
direnme gücü

ve dilimdeki zincir çürüdü
içimdeki tomurcuk filizlendi / büyüdü
dert hasreti yendi
göz gördü yürekler taştı
yağmurun yağışı gibi
aktı okyanuslara...

16/05/10-G.antep