O Gün

Uykuya hasret gözlerimle son kez baktığım o gün
Ölüm sancısından kurşun yarasından beter acıyı tetiklemişim
Sen giderken meçhullere beni benden ettiğin gün
Senin canını yakayım derken kendime zulmetmişim

Cümleye hasret dudaklarından son kez konuştuğun gün
Beddua yerine mutluluk dileği dökülüvermiş susmaya hasret gönlümden
Birkaç yıl sonra gelen haberinle çıldırdı bu beden o gün
Sorular birbiri ardınca gelip geçti cevaba hasret beynimden

Seni bir umut belki yalandır diye beklemeye başladığım gün
Hüzünlendikçe dumana boğuluvermiş oksijene hasret ciğerlerim
Bekledikçe biçare gelmeyeceğini anladığım o gün
Hasrete nefret dökülüverdi nefrete hasret dilimden