O Günden Beri
Keşke rüyalar gibi
Yalan olsaydı gidişin,
Hiç bu kadar sarsılmazdım...
Keşke yaşantım kadar
Anlamsız olsaydı terk edişin,
Hiç böyle kahrolmazdım...
O günden beri;
Ne yağmurlar vurdu camlarıma,
Ne de rüzgarlar çaldı kapımı...
Emanet bir sevgin vardı içimde,
Şimdi o da firarda,
Yüreğim bomboş kaldı...
Hani derler ya;
Ağaçlar hep ayakta ölür,
Bende ne dal, ne yaprak,
Ne de yıkılmamış gövde kaldı...
Senden sonra;
Gözlerimi kaç kez gönderdiysem
Yağmur duasına,
Elleri hep boş döndüler.
İki damla yaşı bile,
Kirpiklerimden esirgediler...
O günden beri;
İçimde hep hüzün,
Boğazımda hıçkırık kaldı...
Keşke rüyalar gibi Yalan olsaydı gidişin, Hiç bu kadar sarsılmazdım...
Keşke dememek ne mümkün Ömer bey. Maalesef Aşkın kanunu bu. Acı çekmek. Büyük beğeniyle okudum. Kutlarım
"Senden sonra; Gözlerimi kaç kez gönderdiysem Yağmur duasına, Elleri hep boş döndüler. İki damla yaşı bile, Kirpiklerimden esirgediler..."
Duygular bile istenildiği gibi yaşanamıyor kimi zaman,hani ağlamak iyi gelir derler ya işte istenildiği zaman ağlanılamıyor...
Hüzün çalmış şiirin kapısını...
Selamla...