O Son Gidişindi

O son gelişin, o son gidişin Oldu,
Bilemezdim canım,o son gelişinin,
Son gidişin olacağını,
O gün,
Ne kadar da masum gülüşün vardı.
Ellerin ellerimde,
Gözlerin gözlerimdeydi.
İçimizde bir burukluk vardı.
Sihirli gözlerinde ışıklar yanıyordu.
O gözlere bakarken,
Gözlerim yaşarmış ,
Kirpikler ıslanmıştı.
Akşam yaklaşmak üzereydi.
Bilemezdim güzelim,
Bunun son görüşmemiz olduğunu.
Öyle olduğunu bilseydim,
Seni asla bırakmazdım.
Ayrılırken,
İçimden bir damar koptuğunu hissettim.
Ayrılmamız bir türlü uzuyordu.
Ama araban gitmek üzereydi,
Yerimde uzun zaman çakılı kaldım,
Giderken döne döne bakıyordun,
Nihayet arabaya son bir veda işaretiyle bindin.
Araban hareket edip uzaklaşırken,
Benim gözlerim yaşlı ,
Halen el sallıyordum.
Bilemezdim bitanem,
Bunun son vedalaşmamız olduğunu.
Ne güzel kır çiçekleri koparmış,
Çiçeklerden taçlar yapmıştık,
En güzel şarkıları,
Benim için söylemiştin,
Ne güzel hayaller kurmuştuk.
Güzel, mutlu bir yuvamız olacak,
Bahçesinde en güzel çiçekler açacaktı.
Kuş cıvıltıları en güzel şarkılarımız olacaktı,
Bunları hepsi hayalde kaldı.
Ne yazık ki,
Bu son görüşmemiz oldu.
Seni ilk görüşte sevmiş,
İlk görüşte aşık olmuştum,
Aynı şekilde çabuk da kaybettim,
Senden sonra çok ağladım.
Genç yaşta yaslara kapandım,
Seni bu kadar çabuk kaybedeceğime,
Asla kendimi inandıramadım,
Ne gecem, ne de gündüzüm oldu
Uyku yüzü görmedim.
Yalnızlıklara çekildim.
Kendi içime kapandım.
Sen varken bilemezdim,
Hayatın ne kadar acımasız olduğunu,
Hayat toz pembeyken,
Senden sonra karanlığa büründü,
Bilemezdim gecelerin ne kadar sessiz,
Ne kadar ürkütücü olduğunu,
Ve gözyaşlarının bu kadar aktığını,
Sensiz dünyanın,
Ne kadar hiç olduğunu.
Yıllar geçti aradan,
Halen o sihirli yeşil gözlerin,
Hayalimde yaşar,
O tatlı sesin kulaklarımda çınlar,
Tıpkı o günlede olduğu gibi,
İçim parçalanır,
Damarlarım sızlar,
Gözyaşlarım sensiz de akar.