Odamda Hüzün Çiçekleri

Teşekkür ederim Gizem hanım, ayırdığınız zaman için ayrıca minnettarım.

Öl! Dedim Hüzün öl artık! Çoğaldı günbegün küçük odamda şimdi bu duyulan son senfonisidir yüreğin.. Hüzün dolu, aynı zamanda mutlu günler geçirmek insanı kimi zaman yoruyor. Hüzüne yeşeren bir ahenk var bu şiirde. Şiirinizi çok beğendim. Kaleminiz daim olsun...

''son senfoni''

onu dinliyorum siyah bir piyanonun tuşunda onu görüyorum şeffaf hüzün yok hüzün çok...

Sevgi ve umut hep içimizde kalsın.Son deme dek.Her canın içinde acının yaşadığı bir gerçek.Umut ve sevgi bu acıyı hafifletebilir.Sevgi dileklerimle.😙😙😙😙😙😙

..bir cümleye sığdırılmıştı o duygu yalınlığında hüznün hepsi finaldi satırların..

Ruhum eksik yarım yoksulum suladığım çiçekler hüzün açtılar yokluğunda siyah giydi dudaklarım gözlerim kan kızılı baktı umuda Öl! Dedim Hüzün öl artık! Çoğaldı günbegün küçük odamda şimdi bu duyulan son senfonisidir yüreğin ve işte hissetmekten aciz olduğun o rüzgâr alacak birazdan yine dudağımın ucundan dökecek dizeleri sen denizine erimeyecek bilirim içindeki buzulllar mühim değil Seni seviyorum seveceğim mahşere kadar.''

teşekkürler ilker bey tebrikler...