Ödün Vermem Şerefsiz Namussuza

ödün vermem,şerefsiz namussuza.
bir kere daha yıkıldım yaşarken ben bu dünyada!
keyif'mi bağışlasaydım ben o soysuza,
dinime imanıma,canım feda vatanıma;
ödün vermem, ,onur bilmez şerefsiz namussuza.

iftira ,karalama,bol,ardından yalanlama !
daha bunlar nedirki,türlü türlü iftira,
ne gerek duyorsun ,anlamamki yalana;
ödün vermem,onur bilmez serefsiz namussuza.

böyle bir dünyada yaşıyoruz maalesef dostlar!
uzak mesafelerin mahkümu olmuş ruhum,
kandırılmış insanlar,nefes almak zor geliyor onlara;
ödün vermem,onur bilmez,şerefsiz namussuza.

ne istersin bilmemki ,elin garibanından!
zevk mi alıyorsun söyle ,hergün küfür duymaktan!
zamanı gelir elbet ,yakışırım yakandan;
ödün vermem,onur bilmez,şerefsiz namussuza.


suçlunun adı gizleniyor,suçun üstü örtülüyor!
bırak el altındakini,deveyi götürüyor,
arayan yok ,soran yok,herşey serbest hırsıza;
ödün vermem,onur bilmez şerefsiz namussuza.

şehrin ortasına gölge düşürdük! yandık,
el alem çalarken, bizler sayıyor sandık,
senin hiçmi suçun yok katletdiler hunharca;
odün vermem ,onur bilmez,şerefsiz namussuza.

insanlık tezatlarla iç içe,çelişki dolu yaşam!
emeğimi var içinde,nerde sabah,orada akşam,
elinde yok avucunda yok,muhtaç olmuş on kuruşa;
ödün vermem,onur bilmez şerefsiz namussuza.


duyguların şairi
boyabatlı.