Ofisler Kapansın

oturduğum yerde
çiçekler açar
ve solar çiçekler

siz ne bilirsiniz?

parmakların arasından
yuvarlanır bir bilya
içinde beyaz melek
katlar kanatlarını

bir mermer parçası
ve kapaklar
kapanan kapıların ardında
kalır dostlarım

heyecandır bazen caddeler
hızlı adımların kovaladığı
sanki bir şeyler var,
haydi bakalım!

kapalı havalarda
tutulduğum
sağanak bir yağmur
geçer üzerimden
ve siler ümitleri..

ben böylede mutluyum.

bir tomurcuğun açılmasını
beklediğimiz ofisler
hiç kapanmasın.

doyasıya hayatların ardında
kalır sevdamız
sanki biz
heyecanlıyız bugün

ve benim
'üzerinde fazla çalışılmamış
bu mısralarda'
gördüğüm
içimizdeki bir köşenin
kenarından baktığımız
ölümdür,
ölüm.

var mı ötesi...

27.01.2012