Öfkem Ve Sevdam
güz yangınları gibiyim
içimdeki canavar çıkmak üzere
ya sevdam çıkacak ya öfkem
öfkem her yeri yakıcak
sevdam dünyayı çiçeye boğucak
öfkemi tutmak zor gibi
sevdam bazen düşüş yaşasa bile
öfkemden ağır basıyor
kalbim ikiye bölünmüş gibi
bir tarafı öfke kusuyor
bir tarafı sevgi bağrıyor
ne yapacagımı bilmiyorum
öfkeyle aşk karışımı yaşıyorum
kafam duman gözlerim ıslak
öfkemle hareket ettiğimde
her taraf yıkılıp darma duman oluyor
sevdam ise onları onarıyor
eskisi gibi yapmaya çalışıyor
ikisi altında kala kaldım
bedenim ortadan yarılacak gibi
öfkem bas gaza git diyor
sevdam dur hakim ol kendine
aşkını yaşa acını unut diyor
Sevgili sedat kardeşim, Bu öfke niye, hani bir laf vardır " Keskin sirke küpüne zarar" diye, Bırak öfkeyi, Sevgiye gel, Mutluluğa gel. Her şeye rağmen şiir güzeldi... Saygılarımla...