Ögren(eme) Dim
Sensizken,
bir gecede kac saat var,
bir saatte kac saniye,
ogrendim.....
Kaç metre karedir boş odalar,
Kaç hece taşır 'sensizlik'
Ne kadar soguktur boş duvarlar,
ögrendim...
Başımı ellerimin arasına gömüp,
Kaç sigara söndürdüm sönmeyen yıldızlara inat,
Kaç kere lanet ettim.
zordu,
zoru öğrendim.
Sensiz zamanlarda, senli düşlere dayanmak....
Geleceğin umudunu serpiştirip düşlerime,
Umudu yeşertmeyi
Öğrendim.
Bir gulun magrur acmasi gibi yuregimdeki sevgi,
Sensizken, bir gece nedir,
bir saniye nedir,
ogrendim..
Yüregime sızan gozyaslarim eritirken zamani
dayanmak...
saymak ...
sevsizlik...
zor...
Bir sensizliği
ögrenemedim...
MZY20070711
Harika bir şiir okudum sayfanızda kim bilir kaç kez peş peşe zoru üğrenmek, hele hele o en çok özlediğiniz sizden uzaksa ve onun yokluğunda zora alışmak zorunda iseniz zor zor zor işte.
önemli olan zoru başarmaktır derler 🙂 yeter ki umutlar tükenmesin zorların kolaylaşması temennisiyle
Tebrikler çok beğendim...
ah can !
nasil duru bir yürek sesiyle anlatmissin ögrenilmeyen alisilmayan gidislerin ardinda kalana dair ne varsa, askin aciyan yanini...
👍
sevgiyle...