Öğüt
Bak evlat!
Güvenme dünya malına 
Yel alır, sel alır, el alır götürür
Övünme yüzünün alına 
Sivilce çıkar, ben çıkar, yara çıkar öldürür
Sevinme arının balına 
Acı bir iğne batırır 
Sürüm sürüm süründürür
Heveslenme yar geliyor salına salına 
Kötü bir söz söyler, hayatını cehenneme döndürür 
Tutuşan çırpı çalına 
Bir " üf " söndürür 
Anan baban dağ gibi durur sanma 
Gün gelir için için çürür 
Balta vurulur dalına 
Ve nefesi biter, ölür





Az ve öz şiirlerin şairi sevgili Nihat, bence bunlar sadece evlada değil, herkese öğüt olası dizeler. Kutlarım. Selam ve muhabbetle...