Öğütler (2)

?'Hüznün ve mutluluğun, biçimindir;
İfadelerin eserin,
Ve bütün ihtişamıyla ruhun
Senindir''

Gün batımıyla uyuyan ruhun
Güneşin doğuşuyla uyanır
Eğer gülümseyebiliyorsan
Kendine ilk geldiğinde,
Bütün kuşlar özgürdür

Hayal ve gerçeği yaşarsın omuz omuza
Kimine göre kader, senin talihindir
Uçsuz bucaksız düşüncelerinle
Bilir misin?
Dünya şekillenir

Hayatın özünü anlamaya çalışırsın
Bu
Diğer emeklerine artı bir yük getirir
Hatta
Yaşamın boyunca meşgul eder seni
Düşünürsün ölümü
Sonrasını
Düşünürsün
Nasıl var olduğunu
Bulamadığın
Bilemediğin
Ve göremediğin
Özündedir
Ve yaşamın bilinen tek doğrusu
Tartışmasız
Ve şaşmaz bir şekilde
Yaşadığındır
Aslında sen
Bütün soruların cevabısın

Yalanlar ve dolanlar, gerçekler
Kuşkularını ve karakterini meydana getirir
Korkularınla sırdaş gibi yaşarsın
Cesaretin sanki ömür boyu ölçülür
Ve belirler geleceği
Unutmamalısın
İlerlediğinde
Ne kadar sorumluysan
Durduğun ve geride kaldığında da
Sorumlusun
Pişmanlık uzak mevsim gibidir
Bir gün mutlaka uğrayacağını bilirsin
Eğer ki sen sana hesap verebiliyorsan
Aslında
Yaşamın boyunca
Bütün hesapları da ödemişsindir

Ama bir şeyi belirtmeden geçemeyeceğim
Yaşamın özünde
Bütün yaşamların bütünlüğü vardır
Peygamberle, Allah gibi
Gökyüzü ve bulutlar gibi
Anneyle, kızı, oğlu gibi
Erkekle kadın
Gül ve bahar gibi
Ne kadar özgürsün?
Bütün bu olgularla

Yaşamın bireyselliği ve toplumsallığında
Kararlarını saptıranlar için
Bilim akıl dışılığını tabir etmiştir

Ama diyorsan ki ben özgür bir bireyim
Ve bütün yaşam alanları benim
Düşüncelerimde biçimlenir
Ve yasak tanımaz bedenim

Haklıydın
Tek olduğunda

Ve/fakat
Havva geldiğinde
Her şey değişti